Zajęcia fotograficzne w plenerze

W ŁOCHOWIE APARATY POSZŁY W RUCH!

W ramach realizacji projektu Równać szanse, którego fundatorem jest (za pośrednictwem Polskiej Fundacji Dzieci i Młodzieży) Polsko-Amerykańska Fundacja Wolności, 14. lipca podczas kolejnych warsztatów fotograficznych z panią Sylwią Suchocką, udaliśmy się na łochowski rynek. Celem wyprawy było fotografowanie tłumu, inwencja twórcza należała do nas, wszystkie chwyty dozwolone, poza tymi oczywiście, których zabrania prawo (prywatność etc. - pani Sylwia w czasie spaceru wszystko dokładnie nam objaśniła). Mieliśmy pół godziny na wykonanie ciekawych fotografii, które następnie nasza pani instruktor obejrzała, a następnie wspólnie je omówiliśmy, biorąc pod uwagę zasady, jakie udało nam się poznać podczas ostatnich zajęć z fotografii.

Kolejnym punktem spotkania była sesja zdjęciowa w miejskim parku. Skakanie z aparatami, zabawne miny, blenda rozświetlająca twarze na złoto, dzięki czemu czuliśmy się jak nad morzem, bańki w tle... Każdy z nas miał okazję odnaleźć się w roli zarówno fotografa, jak i modela. Muszę przyznać, że były to najlepsze zdjęcia Pełnego spektrum, jakie od początku trwania projektu udało nam się wykonać - zarówno grupowe, jak i portretowe. Sama nigdy nie miałam tak profesjonalnej sesji zdjęciowej z użyciem np. blendy (szczerze powiedziawszy, dopiero na warsztatach dowiedziałam się o istnieniu takowego gadżetu)... Jednak najbardziej zaskakujące jest to, że te profesjonalne zdjęcia zostały wykonane przez moich kolegów i koleżanki!

Następnie udaliśmy się na plac Domu Kultury, gdzie fotografowaliśmy nasze ciała ułożone w litery, z których następnie p. Sylwia komputerowo złożyła napis Więcej entuzjazmu, będący dewizą Pełnego spektrum. Świetnie bawiliśmy się, wymyślając, w jakie pozycje powinniśmy się ułożyć oraz wyginając nasze ciała jak doświadczeni jogini. Często zdarzało się, że momencie naciśnięcia migawki aparatu akurat ręka lub noga ułożyła się inaczej niż powinna i trzeba było powtarzać figury, by litera była czytelna. Myślę, że dzięki tym zajęciom udało nam się przełamać barierę bliskości cielesnej oraz pomogło zminimalizować wstyd przed sobą nawzajem.

Na koniec p. Sylwia rozdała upominki firmy Nicon najbardziej aktywnym uczestnikom, po czym uznała, że jesteśmy grupą, z którą świetnie jej się współpracowało. Bardzo smutno było nam się z nią pożegnać. Jak widać, beneficjentom Pełnego spektrum nie trudno o zawiązanie więzi nawet z instruktorami... Muszę przyznać, że wymieniając się opiniami z beneficjentami, większość z nas przez całe swoje życie nie dowiedziała się tylu ciekawostek z dziedziny fotografii, ile podczas tych właśnie warsztatów, dlatego też uważam, że główny ich cel został zrealizowany celująco!

Justyna Jasińska

uczennica klasy IIIb
wolontariuszka projektu ,,Pełne spektrum”

Zajęcia fotograficzne

Malowanie światłem

  

10 lipca 2012 roku o godz. 11.00 w Sali Konferencyjnej w Liceum Ogólnokształcącym w Łochowie odbyła się pierwsza część warsztatów fotograficznych poprowadzona przez Sylwię Gąsior Suchocką dla grupy „Pełne Spektrum”. Tematem naszych zajęć było malowanie światłem.

  Na początku powiedzieliśmy parę słów o sobie, a następnie obejrzeliśmy dwie prezentacje multimedialne, na których mogliśmy zobaczyć efekty pracy naszego trenera oraz zostaliśmy zaznajomieni z teorią. Dowiedzieliśmy się m.in.  jak uchwycić ruch i ekspresję na zdjęciach oraz czego unikać podczas fotografowania. Uczyliśmy się także składać blendę. Najlepsza okazała się Paulina Molska – w nagrodę otrzymała piłkę plażową firmy Nikon. Potem było już coraz ciekawiej. Przeszliśmy do części praktycznej. Latarki, które zabraliśmy ze sobą posłużyły nam do malowania światłem. Wyszło genialnie! Po świetnej zabawie sprawdzaliśmy nasze umiejętności, fotografując naszych kolegów i koleżanki. W międzyczasie Pani Sylwia zrobiła każdemu zdjęcie z efektem dyspersji beczkowatej, mniej profesjonalnie - „z rąsi”, do którego mogliśmy założyć peruki. Na koniec wszyscy zostaliśmy uchwyceni na fotografii grupowej. Warsztaty zakończyły się o 16. Było to dobrze spędzonych 5 godzin. Z niecierpliwością wyczekujemy kolejnych zajęć.

Anita Kostrzewa

Beneficjentka projektu „Pełne Spektrum” Równać Szanse 2012

Realizator: Łochowskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk i Sztuk „CD”

Fundator: Polska Fundacja Dzieci i Młodzieży

Fotograficzna podróż w czasie

Środa, 18 lipca 2012 r., Łochów, wakacje w pełni, a uczniowie, biorący udział w projekcie Pełne spektrum, którego koordynatorem jest pani Małgorzata Szeja, nie tracą czasu - wyruszają do Warszawy, by tam dalej rozwijać się w dziedzinie fotografii. W planie atelier fotograficzne i Fotoplastykon.

Po ośmiogodzinnych, fenomenalnych warsztatach z panią Sylwią Suchocką, podczas których został zrealizowany plener fotograficzny w Łochowie, wybraliśmy się do profesjonalnego studia fotografii Verre. Jego założycielką jest pochodząca z Kamionny Anna Powierża, absolwentka łochowskiego liceum oraz Warszawskiej Szkoły Reklamy.

Studio mieści się w piwnicach starej kamienicy przy ulicy Narbutta. Cichy
i spokojny zakątek. Azyl, do którego, nie ukrywam, trudno dotrzeć, ale kiedy już się tam jest, pragnie się zostać na dłużej.  Powstało 5 lat temu i przez ten okres zdążyło się bardzo prężnie rozwinąć. Jak powiedziała nam pani Anna, potrzeba było do tego wytrwałości, chęci, mnóstwa pracy i jeszcze więcej czasu. A do tego niebywały talent oczywiście. Pierwsze 3 lata to pozycjonowanie na rynku, walka o wypracowanie marki i dobrej opinii, co jest rzeczą niezwykle trudną, bo żartuje się, że w Warszawie na 1 mieszkańca przypada 3 fotografów. Ale Annie Powierży się udało, choć nie bez przeszkód, z którymi boryka się aż do tej pory. Na co dzień mieszka w rodzinnej Kamionnie z mężem i synkiem. Kocha swoją pracę, w której jest pełną profesjonalistką. Współpracuje ze znanymi firmami, takimi jak np. Blueberry Communication Group Sp. z o.o., Canon Polska, Magic Records, Monolith Films Sp. z o.o., PHOTOPRODUCTION Kobusiński Makowieccy Sp.J., ROCHSTAR sp z o.o., SONY Music Entertainment Poland Sp. z o.o., Sony Polska, TVN Warszawa, Wainman Hawaii - Europe Sp.J., i inni. Niekiedy pracuje nawet po 20 godzin dziennie, ale mówi, że swojej pracy nie zamieniłaby na żadna inną.

Dla nas, młodych ludzi, beneficjentów Pełnego spektrum, wizyta w atelier Verre była wspaniałym doświadczeniem. Dowiedzieliśmy się, jak naprawdę wygląda praca fotografa – profesjonalisty. Mieliśmy okazję poznać sprzęt, na którym pracuje pani Anna, jego przeznaczenie i funkcjonalność. Ciekawe warsztaty pomogły nam zrozumieć cel wykorzystania światła w fotografii oraz możliwości, jak możemy je wzmacniać i neutralizować. „Murzyny” służące do ,,ujarzmiania” światła bardzo nam się spodobały. Pani Anna wspomniała też o modach i trendach w fotografii, zwracając uwagę, że zdjęcia na tle wieży Eiffla czy weneckiej tawerny przechodzą do przeszłości. Współcześnie wykorzystuje się to wszystko, co daje nam natura – światło słoneczne
i piękno przyrody – w sesjach plenerowych. Najpiękniejsze zdjęcia na świecie, które publikuje się w albumach, które nagradza się na prestiżowych konkursach fotograficznych, zostały wykonane nie w studiu, a na łonie natury.

Po ogromnej dawce wrażeń i wiedzy, jakie zostały nam przekazane w atelier, ruszyliśmy w kierunku Fotoplastykonu. Miejsce ciche i znane niewielu, podobnie jak atelier pani Anny, z tą różnicą, że jest ono świetnie zachowanym świadkiem historii, w którym ciągle eksponuje się karty przeszłości, jakimi są trójwymiarowe zdjęcia historyczne w licznych kategoriach tematycznych. Fotoplastykon rozpoczął działalność około 1905 roku, przetrwał w Warszawie okres zaborów i dwie wojny światowe. Bogata kolekcja fotoplastykonu liczy ponad 5 tysięcy zdjęć, w tym Warszawy przedwojennej i okupacyjnej oraz historyczne widoki miejsc z prawie całego świata – m. In. Japonii, Francji, Indii, Albanii, Meksyku czy USA.

My mieliśmy możliwość oglądać wystawę fotograficzną zatytułowaną Morowe Panny, czyli Fotoplastikon warszawiankom. Jest to opowieść o kobietach silnych świadomych i szczęśliwych, od początku XX wieku, aż po chwilę obecną. Zdjęcia pochodzą ze zbiorów własnych Fotoplastykonu.

Morowe Panny… to wystawa organizowana w ramach projektu muzycznego Muzeum Powstania Warszawskiego Morowe Panny. Na 47 fotografiach zostały zestawione różne Warszawianki, te znane i mniej znane, reprezentujące Warszawę różnych okresów. Poza rozpoznawalnymi celebrytkami ze świata mediów (znana dziennikarka i felietonistka - Agata Passent, popularna aktorka Anna Milewska, czy znakomita poetka i autorka tekstów Agnieszka Osiecka) na wystawie znalazły się także fotografie anonimowych warszawianek – cichych bohaterek swoich czasów. Matka z dziećmi na spacerze w łazienkach Królewskich z początku wieku, kobieta na trybunie honorowej manifestacji patriotycznej na ul. Marszałkowskiej z 1905 roku i pierwsza warszawska handlarka na zrujnowanej po Powstaniu ul. Pięknej – one także zasługują na miano Morowych Panien. Świetna wystawa, od której nie mogliśmy oderwać oczu.

Poznaliśmy kontrast miedzy fotografią współczesną, a fotografią dawną. Nie potrafię ocenić, która była lepsza, która spodobała mi się bardziej, bo zarówno w atelier, jak i w Fotoplastykonie zdjęcia miały coś, czym zachwycały, co przyciągało uwagę, co przenosiło oglądającego w inny świat, co budziło w nim emocje, myśli, a niekiedy nurtujące pytania, na które nie zawsze udawało się znaleźć odpowiedź. Tego dnia nie zabrakło wspaniałych wrażeń estetycznych, które rozbudziły w nas artystyczne dusze i które z pewnością przyczynią się do tego, że tym razem ,,robienie zdjęć” będzie dla nas wyjątkową sztuką, do której będziemy starać się włożyć całe swoje serce, w których spróbujemy pokazać kim jesteśmy.

Pani Annie serdecznie dziękujemy za przemiłe przyjęcie w studiu, ciekawe warsztaty i interesującą rozmowę!

Adam Gąsior
uczeń klasy III LO Łochów
beneficjent projektu ,,Pełne spektrum”

Spotkanie organizacyjne

"Lux in tenebris"- debiut fireshow "Pełnego Spektrum" na Dniach Łochowa

30 czerwca podczas Festivalu „Zbliżenia Kultur - Dni Łochowa 2012” odbył się pokaz fireshow. Beneficjenci projektu „Pełne Spektrum” zaprezentowali swoje nowo nabyte umiejętności. W napięciu oczekiwaliśmy aż zapadnie mrok… Zgromadzeni pod sceną słuchaliśmy ostatnich rad naszego trenera – i jednocześnie dyrektora MiGOK-u – p. Artura Lisa, pod czujnym okiem p. prof. Małgorzaty Szei poprawialiśmy układy i dokonaliśmy się w sztuce pirotechniki. Kiedy opadła czarna zasłona nocy, łochowska publiczność – z drobną pomocą licealistów Jarka i Oli - wysłała w rozświetlone gwiazdami niebo płonące lampiony. Nad naszymi głowami unosiły się jasne obłoczki.

Łup... Łup… Bijące serca, szum energicznie wirujących ogni – tak pierwsza grupa wprowadziła widzów w cudowny świat barw i dźwięków fireshow. Od prostych ruchów stopniowo przechodziliśmy w coraz trudniejsze kombinacje. Płonące pochodnie wyrzucaliśmy w górę, by po chwili bezpiecznie wpadły w nasze dłonie i zanurkowały w ciemności. Migocący taniec co chwila wywoływał inne emocje: przerażał, budził podziw, wprawiał w osłupienie.

Kilkanaście minut tej niecodziennej zabawy dało nam satysfakcję z pokonywania własnych słabości. Udało nam się niepozornym żonglowaniem płonącymi kijami zachwycić publiczność i zdobyć jej sympatię.

Elwira Baranowska, gimnazjalistka, uczestniczka projektu „Pełne Spektrum”

 

Pokazowi tańca z ogniem w wykonaniu „Pełnego Spektrum” wtórowały dźwięki Orkiestry Wielkich Bębnów, a poprzedzał go happening, w trakcie którego w niebo poszybowały dwie setki lampionów. „Świetna, odważna grupa!” – oceniał młodzież jej trener Artur Lis po występie na Dniach Łochowa. Obiecał też, że wszyscy chętni będą mogli kontynuować w MiGOK swoje spotkanie z fireshow po wakacjach. W ramach projektu beneficjenci mogli zaledwie skosztować, co to takiego (zaplanowano 10 godzin zajęć tego rodzaju). „To był prawdziwy chrzest bojowy oraz, chciałoby się powiedzieć - skok na głęboką wodę, gdyby nie to, że igrali z ogniem!” – powiedziała koordynatorka projektu - Małgorzata Szeja - „Bardzo ważne jest, że publiczność podziwiała ich za odwagę, pytała, czy jeszcze kiedyś wystąpią. Dyrektor Zespołu Obsługi Szkół Samorządowych Eugeniusz Redman, zarządzający ośrodkiem w Koszelance, był pod wrażeniem występu i zaprosił „Pełne Spektrum” na kolejny trening wyjazdowy w ośrodku kolonijnym. Dyrektor MiGOK chce kontynuować trening od września. Wiem, że część osób odnalazła się w fireshow i chce skorzystać z tej propozycji. O takie właśnie efekty – poznać swoje możliwości, robić coś nowego, niestereotypowego, zaistnieć publicznie, znaleźć sojuszników – chodzi w projekcie.”

 

UCZNIOWIE HEFAJSTOSA,

CZYLI WŁADCY OGNIA W WERSJI ŁOCHOWSKIEJ

Gdyby odbywający się na przełomie czerwca i lipca Festiwal Zbliżenia Kultur miał swoją premierę kilka tysiącleci wcześniej, to nie ulega wątpliwości, że odbyłby się pod patronatem tego właśnie greckiego boga. Odkąd bowiem nad Łochowem zaczął zapadać zmrok, na placu przy fontannie będącym jednocześnie terenem imprezy coraz bardziej królował jeden z czterech podstawowych żywiołów – ogień, a próbę jego ujarzmienia można było obejrzeć między innymi w wykonaniu uczniów działających w ramach projektu Pełne Spektrum…

      Licealiści z LO im. Marii Sadzewiczowej w Łochowie a także sąsiadującego z nim gimnazjum wraz z gimnazjalistami z Gwizdał, Ostrówka i Kamionny zaprezentowali zebranym (i to w dość znacznej liczbie) widzom, pokaz tańca ognia zwanego również przez niektórych fireshow.

Cel, który sobie postawili, nie był jednak wcale łatwy do osiągnięcia… Przeszkodą w jego realizacji był nie tylko stres, ale chociażby fakt, że występ grupy odbywał się niedługo po spektaklu teatru Woskresinnia zwanego nie bez powodu teatrem legend, który sprawił, że Łochów na krótki czas niemal zapłonął. Ale największym wrogiem całego przedsięwzięcia miał być czas… Jednak wbrew pozorom to, co mogło wydawać się przeszkodą, urosło do rangi czynnika, za który wszystkim biorącym udział w pokazie należy się ogromny szacunek. Rzadko bowiem zdarza się, żeby ktoś opanował to, czego zwykle trzeba się uczyć 4 lata w… 4 tygodnie. W tym przypadku to się powiodło. Co więcej, cały występ, mimo że momentami widać było jeszcze pewne niedociągnięcia związane z wyjątkowo krótkim czasem przygotowań, nie okazał się (jak niektórzy przepowiadali) totalną porażką, a nawet dało się zauważyć podziw na twarzach oglądających.

Jedno jest pewne. Łochowskie Towarzystwo Przyjaciół Nauki i Sztuki „CD” oraz finansująca je Polska Fundacja Dzieci i Młodzieży nie będzie żałować ani finansowych, ani też czasowych nakładów poświęconych na projekt „Pełne Spektrum”, bowiem młodzi ludzie biorący w nim udział udowodnili, że jeśli tylko się chce, to można uzyskać naprawdę ciekawy efekt. I pewnie jeszcze nie raz nas zaskoczą…

 

Jakub Mróz, absolwent LO w Łochowie, dla gazetki szkolnej „Carpe Diem” i „Gazety Łochowskiej”

 

Plakat zapowiadający występ "Pełnego Spektrum"

CV uczestników "Pełnego Spektrum"

Monika                                                                     

            

         Chciałabym wziąć udział w projekcie, ponieważ jest to dla mnie ogromna szansa na dobry start w dorosłe życie. Myślę, że zadania, z jakimi przyjdzie mi się zmierzyć, usamodzielnią mnie, a także pozwolą poznać siebie i rozwinąć umiejętności. Udział w projekcie „ Równać Szanse ” będzie dla mnie niezapomnianym doświadczeniem. Takim, którego nie mam możliwości zdobyć gdzie indziej, poza projektem.

Paulina                                                                      

          

         Chciałabym wziąć udział w projekcie, ponieważ uważam, że mogę dzięki niemu się rozwinąć. Myślę, że zadania, z którymi się spotkam umożliwią poznanie świata. Usamodzielnię się, poznam samą siebie i pogłębię wiedzę na różne tematy. W przyszłości umiejętności, które zdobędę, przydadzą mi się w pracy. Projekt „ Równać Szanse ” nauczy mnie ciekawych rzeczy, z którymi nie spotkam się gdzie indziej.

Michał                                                                                 

           
      Chciałbym wziąć udział w projekcie, ponieważ interesują mnie tego typu inicjatywy, lubię pracować w grupie, chciałbym polepszyć swój start w dorosłe życie, ułatwić sobie dostanie się na studia, mieć, czym wypełnić CV, gdy będę się starał o pracę moich marzeń. Mam nadzieję, że udział w tym projekcie nauczy mnie wielu pożytecznych umiejętności, dzięki którym będę o krok przed innymi.

Adrian                                                                      

      
      Dzięki temu przedsięwzięciu nauczę się pracy w grupie, a także będę mógł rozwijać swoje zainteresowania. Umiejętności nabyte w projekcie pomogą mi w przyszłej pracy i nie tylko. Chciałbym wznieść do tego projektu jak najwięcej, brać aktywny udział po to, by wykorzystać daną mi szansę w stu procentach.

Rafał     
                                                                    

         Chciałbym wziąć udział w programie „ Równać Szanse ”, gdyż dobrze byłoby mieć lepszy start w dorosłe życie. Bardzo lubię pracować w zespole, a uważam, iż ten projekt mógłby mi pomóc w dopracowaniu moich umiejętności pracy w grupie oraz w kontakcie z rówieśnikami, jak i nauczyć wielu nowych rzeczy, przydatnych i niezbędnych w dorosłości. Bardzo interesują mnie zajęcia tego typu, mimo iż wiem, że wiąże się z tym ciężka praca. Mimo to sądzę, że dam radę. Mam wielką nadzieję, iż uda mi się dostać do tego projektu.

Paulina                                                                      

          
          Myślę, że udział w takim projekcie zapewniłby mi lepszy start w przyszłość. U mnie w szkole realizowaliśmy różne projekty, głównie wyglądało to tak, że ja z dwiema koleżankami zajmowałyśmy się tym same, ale to nie zmienia faktu, że lubię i potrafię pracować w grupie. Jestem komunikatywna, zdolna do poświęceń na rzecz grupy, co ułatwia mi dogadywanie się z ludźmi. Ponadto bardzo lubię chemię i biologię, brałam udział w różnych konkursach dotyczących tych przedmiotów. W tym projekcie mogłabym rozwijać swoje umiejętności i zainteresowania.

Norbert                                                                     

          
          Do projektu zapisałem się, gdyż jest to świetna okazja do nauczenia się pracy w grupie, a także zdobycia umiejętności ułatwiających załatwianie wielu różnych spraw (chociażby dzwonienie po autobusy, załatwianie wycieczek). Jestem osobą, która lubi robić ciągle coś nowego, co gwarantuje aktywność i otwartość niezależnie od tematu, jakiego podejmuje się grupa. Jestem niemal zawsze dyspozycyjny, (liberalizm moich rodziców oznacza brak ograniczeń czasowych), a powierzane mi zadania zawsze wypełniam w terminie, (gdy idzie o tak ważne sprawy, jak dobro grupy, szczególnie).Główną motywacją, jaką mam, jest chęć pozbycia się swoistej bariery pomiędzy mną, a światem dorosłych, gdzie jestem samodzielny i gdzie odpowiadam za swoje działania. Projekt ten byłby idealną okazją do wypróbowania takich założeń na własnej skórze.

Jakub                                                                        

         
          Chciałbym wziąć udział w projekcie „ Równać Szanse ”, ponieważ pragnąłbym pomóc sobie w starcie w dorosłe życie. Mam nadzieję, że dzięki temu projektowi stanę się bardziej komunikatywny, a przez to nawiążę lepsze więzi społeczne. Poza tym, mógłbym się nauczyć wielu nowych i pożytecznych rzeczy. Mam też nadzieję, że projekt pomoże mi przygotować się do przyszłej pracy, ponieważ chciałbym wiązać przyszłość z zawodami w kierunku socjalnym.

Piotr                                                                          

        Chciałbym uczestniczyć w projekcie ze względu na możliwość rozwijania mojego hobby i pasji, którą jest technologia informacyjna. Nauczanie togo przedmiotu jest na dość niskim poziomie, a projekt pozwoliłby mi rozwijać moje zainteresowania poza granicami naszej szkoły i małego miasta. Myślę, że naukę trzeba poczuć, zamiast uczyć się regułek z tablicy, które prędzej czy później wylecą nam z głowy. To, co niemożliwe jest w szkole, umożliwiłby mi projekt.

Kacper                                                                                  

           

       Chciałbym wziąć udział w tym projekcie, ponieważ dzięki niemu zdobędę doświadczenie w rozplanowywaniu wydawania pieniędzy. Nauczyłbym się także pracy w grupie i zyskałbym lepszy start w dorosłe życie. Zależy mi na tym, by być w tym projekcie. Oferuje on też znakomity program, który zrobił na mnie duże wrażenie. W projekcie chcę dać z siebie 101%!

Emil                                                                         

        Chciałbym uczestniczyć w projekcie, ponieważ miałbym szanse rozwoju. Szanuję to, że ktoś chce nam dać na to pieniądze. Mam inne podejście do nauki (jestem w gimnazjum), niż większość moich rówieśników, którym nic się nie chce. Lubię się uczyć, ponieważ widzę, że mi się to przydaje na co dzień. Lubię też wiedzieć, jak i dlaczego coś się dzieje, a szczególnie interesuje mnie fizyka. Jestem zawsze gotowy do ciężkiej pracy.

Małgorzata                                                               

       Uważam, że należąc do grupy osób realizujących ten projekt, nauczę się wielu ciekawych i przydatnych w dorosłym życiu rzeczy. Zależy mi na uczestnictwie w tym projekcie, by poszerzyć moje horyzonty oraz doświadczyć wielu przygód.

Mateusz                                                                    

           
         Chciałbym wziąć udział w tym projekcie, gdyż myślę, że dzięki niemu stanę się osobą bardziej odpowiedzialną i aktywną społecznie. Uważam projekt „Równać Szanse” za pierwszy poważny krok w stronę lepszej przyszłości. Dzięki uczestnictwu w tym przedsięwzięciu będę mógł współpracować z innymi ludźmi o podobnych zainteresowaniach.

Justyna                                                                     

     Wiem, że taki projekt jest bardzo ciekawą i wartościową metodą na zdobywanie nowych umiejętności. Interesuję się dziennikarstwem, chciałabym rozwijać się pod tym kątem, a także pomagać w integrowaniu i motywowaniu grupy. Gwarantuję duże zaangażowanie i dzielenie się z grupą zdobytymi doświadczeniami.

Anita                                                                        

         Jestem pewna, że uczestnictwo w tym projekcie usamodzielni mnie i nauczy pracy w zespole, przekona o moich możliwościach. Nauczę się również, jak i gdzie ubiegać się o środki potrzebne do projektu. „Równać Szanse ” nauczy mnie zawiązywać nowe znajomości ora, robić coś nowego. Jeśli dostanę możliwość uczestnictwa w projekcie, dam z siebie wszystko i nie zmarnuję tej szansy.

Anna                                                                         

         Bardzo chciałabym wziąć udział w tym projekcie, gdyż działania, które będą w nim podjęte, wydają mi się być ciekawe i pomocne. Szczególnie zainteresowałam się wizytami w laboratorium i doświadczeniami naukowymi. Oprócz tego ważne jest dla mnie, by nauczyć się samodzielności i pozyskiwania kontaktów. Podoba mi się idea, że to my – młodzież – bierzemy sprawy w swoje ręce. Jestem gotowa do pracy i mogę, w miarę swoich możliwości, poświęcić się realizacji założonych działań. Wiem, czego dotyczy ten projekt, gdyż miałam możliwość pracy nad nim. Chciałabym wziąć udział i pomóc w realizacji tych działań.

Alan                                                                          

        
           Chciałbym uczestniczyć w projekcie, by uczyć się zaradności, dzięki której łatwiej będzie mi wejść w dorosłe życie. Lubię także poznawać nowych ludzi i współpracować z nimi.  Może zaowocować to długotrwałą przyjaźnią oraz świeżymi pomysłami na życie. Mam nadzieję, że uczestnictwo w projekcie zmieni moje negatywne stosunki do niektórych przedmiotów szkolnych i sprawi, że poznam je od drugiej, ciekawszej strony.

Kasia                                                                        

           W szkole realizowaliśmy różnego typu projekty, w których z chęcią i zaangażowaniem brałam udział. Bardzo lubię pracować w grupie. Uczestnictwo pozwoliłoby mi rozwijać zainteresowania i umiejętności. Bywałam na różnego rodzaju warsztatach. Wiedzę, którą zdobyłam mogłabym wykorzystać w tym projekcie. W szkole odbywały się np. warsztaty dziennikarskie, uważam, że były interesujące i wiele z nich wyniosłam.

Elwira                                                                       

          
          Muszę przyznać, że do tej pory targały mną pewne wątpliwości. Jednak otrzymawszy wiadomość o ponownej rekrutacji, natychmiast podjęłam decyzję. Podczas dzisiejszej pielgrzymko – wycieczki na Jasną Górę modliłam się w intencji dokonania przeze mnie wyboru szkoły średniej. Sądzę, że szansa dostania się do projektu Pełne Spectrum to sygnał od Czarnej Madonny, by skierować swoją drogę do Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Sadzewiczowej w Łochowie.

         Od września tego roku w moim życiu nastąpi wiele zmian. Chcę, aby nie była to tylko zmiana środowiska, lecz także mojej osobowości. Uważam, że piętnastomiesięczna działalność pomoże mi bardziej otworzyć się na ludzi, oswoić z wystąpieniami publicznymi. Myślę, że praca wykonywana w ramach projektu przystosuje mnie do życia w dorosłym świecie, nauczy niekonwencjonalnego rozwiązywania problemów i umożliwi rozwój intelektualny. Propozycja zajęć wydaje mi się niezwykle interesująca. Wiele pojęć – chociażby kuchnia molekularna, brzmi obco, a dzięki temu tajemniczo i fascynująco.

         Co mogę wnieść? Jestem ambitna i uparta – zawsze dążę do obranego celu. Uczestnictwo w wielu konkursach, np. „Pióro szuka talentu” nauczyło mnie, że trzeba poświęcić dużo czasu i pracy, by odnieść sukces. Z tego powodu zawsze skrupulatnie wykonuję powierzane mi zadania, nawet jeśli kosztem jest rezygnacja z przyjemności. Mogę zapewnić, że dołożę wszelkich starań, by udowodnić, że zasługuję na miejsce w gronie uczestników projektu.

Adam                                                                       

        
          Projekt jest wyjątkowym przedsięwzięciem dającym duże możliwości młodzieży z małych miejscowości. Chciałbym uczestniczyć w projekcie, ponieważ miałbym okazję nawiązać nowe, ciekawe kontakty, poznawać nowych ludzi, uczyć się samodzielności, organizacji. Projekt, jak sama nazwa wskazuje, daje szerokie możliwości osobom aktywnym. Interesuję się fotografią, dziennikarstwem, dobrym filmem, wystrojem wnętrz, zarządzaniem, tworzeniem prezentacji multimedialnych. Projekt to dla mnie szansa na rozwijanie swoich pasji, uzdolnień i zainteresowań. Jestem osobą aktywną i ambitną, niestraszne mi są działania pochłaniające dużo czasu. Chętnie biorę udział w szkoleniach, warsztatach, kursach i innych przedsięwzięciach aktywizujących.